U kent het wel, van die dagen waarin alles vertiefd gaat. Ondanks je goede bedoelingen te laat in bed, fouten op het werk en een pakje zware Brandaris per dag. En dan toch hopeloos gelukkig zijn. Je voelen als een puber van vijftien of zestien jaar oud. Héérlijk! Zo'n week heb ik dus net achter de rug.
Een echte kwaliteitsweek om zo maar te zeggen, volgende week zullen de problemen, die ik deze week ongemerkt hebt veroorzaakt wel te voorschijn komen. Uit alle hoeken en gaten worden de gevolgen zichtbaar van een week puberen. Puberen in de meest positieve zin van het woord dan wel.
Terwijl overal ter wereld mensen doodgaan aan honger, wateroverlast, terroristische aanslagen, vreselijke ziektes en wat dies meer zij, zit ik hier hopeloos gelukkig te zijn. Is dat nu puur egoïsme? Ik vind van niet, ik vind dat je mag genieten van wat je nu intens beleefd. Misschien (goede kans zelfs) is morgen alles weer anders. Misschien beland je morgen onder een auto, of beleven we hier ondanks onze fantastische waterkeringen (veel beter dan in New Orleans natuurlijk) weer een watersnoodramp. Moraal van het verhaal blijft natuurlijk wel dat je alle leed uit de wereld, dichtbij, zowel als ver weg, onder ogen moet blijven zien. Het is echt gewoonweg bizar te noemen dat we hier in Nederland in zo'n superoverweldigende luxe leven. Dat is het alleen al waard om gelukkig te zijn.
U ziet, een beetje een moralistisch verhaal, geen revolutie deze keer. Of het moet de revolutie van het genieten zijn, i.p.v. het eeuwige gezeik over OV-chipkaarten, een procentje meer loon voor ambtenaren, de nieuwe ziekenfondswet, ontsnapte tbs'ers, voedselbanken, draaideurcriminelen, administratieve lastenverlichting (erg stil trouwens rond dit onderwerp), zwarte scholen, groepsverkrachtingen, benzineprijzen, integriteit van ministers en wat al niet meer. Ik doe maar een greep uit wat er in een paar seconden in me opkomt.
Deze week heb ik er allemaal niet bij stil gestaan, hoe belangrijk of schokkend de onderwerpen ook zijn. En als u dat onverschillig vindt, dat vindt u dat.
Adieu, volgende week begint het echte leven weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten